Zalige Ludovico Pavoni, priester (gedachtenis)

Jongens uit de brand

Ludo is een pientere jongen met het hart op de juiste plaats. Hij heeft oog voor het vele leed om hem heen. Zelf kan hij goed leren, maar hij ziet hoe vriendjes afhaken en het verkeerde pad opgaan.

Na zijn schooltijd volgt hij een priesteropleiding bij de dominicaanse pater Carlo Domenico. Aan het begin van de negentiende eeuw gaat Italië gebukt onder de veroveringsdrang van de Franse keizer Napoleon. Seminaries moeten sluiten, desondanks wordt Ludo in 1807 priester gewijd. Hij sticht in zijn Brescia een oratorium, een centrum voor ontspanning en catechese. Veel jongeren verlaten voortijdig de slechte scholen. De jongens van buiten vinden vaak werk thuis op het land, maar die uit de stad mogen blij zijn als ze een baantje vinden. De arbeiders zijn nou niet bepaald een moreel voorbeeld. Ludo probeert de ontspoorde jongens met liefde en zachte drang te vormen. Want zo zegt hij: "Rigorisme houdt de hemel leeg."

Bisschop Gabrio Nava vraagt de actieve priester zijn secretaris te worden. Als Ludo aarzelt - hij wil zijn jongens niet in de steek laten - geeft de bisschop toestemming met het oratorium door te gaan. Enkele jaren later benoemt hij Ludo tot rector van de Sint-Barnabaskerk met als opdracht een weeshuis te stichten en een vakschool op te richten. Ludo begint met een uitgeverij/drukkerij. Maar al snel kunnen de jongens een vak leren als timmerman, smid, schoenmaker en metaalbewerker en komt er een agrarische school. Het kan bijna ook niet anders of de ijverige priester vraagt de bisschop goedkeuring voor een nieuwe congregatie die zich inzet voor de jongeren. Op 8 december 1847 legt Ludo met enkele anderen zijn gelofte als broeder van de Zonen van Maria Onbevlekt Ontvangen, ook wel Pavoni genoemd.

Als in Brescia cholera uitbreekt, is pater Ludovico met zijn broeders dag en nacht in de weer om de besmette stadgenoten te verzorgen. Wanneer op 24 maart 1849 Brescia door de Oostenrijkers dreigt te worden vernietigd, trekt Ludovico met de jongens van het weeshuis naar het novitiaatsgebouw boven op de berg Saiano. Een week later staat Brescia in brand. Dezelfde avond, Palmzondag 1 april 1849, sterft Ludovico Pavoni, 64 jaar oud. Zijn jongens zijn veilig.

Paus Johannes Paulus II verklaart hem op 14 april 2002 zalig.