H. Simeon Stylitis de Oudere
(gedachtenis)

ca 389 Cilicië - 24 juli 459 Qalat. (Oosters-orthodox 1 september). Schaapherder, trad in 410 in het klooster bij Teleda, maar werd er in 412 uitgezet omdat hij te extreem vastte en zich kastijdde. Hij trok zich terug als kluizenaar bij het klooster Telanissus (Syrië), vastte soms veertig dagen en dronk een mengsel van azijn, water en zout. Toen de toeloop van pelgrims te groot werd, koos hij in 423 voor het leven op een pilaar (eerst drie meter, later tussen de zestien en achttien meter hoog). Grote menigten kwamen naar zijn preken luisteren. Zijn voorbeeld om tussen hemel en aarde te leven vond navolging en zo ontstonden de pilaarheiligen (styliten). Kort na zijn dood werd de plaats waar hij leefde een bedevaartsoord en werd er rondom de zuil een basiliek geplaatst. Ook het heilige vasten vond navolging, bijvoorbeeld St. Catharina van Genua.

Patr. van de herders

Attr. als armoedig gekleed kluizenaar; met pilaar waarop hij zit of staat; met een gespleten baard (om hem te onderscheiden van Simeon Stylites de Jongere).

Icon. tot de vroegste voorstellingen behoren enkele basalten stèles uit Syrië. Hij is hier frontaal afgebeeld, zittend op een zuil met zijn armen meestal (als orante) uitgestrekt. Meestal staat een monnik op een ladder en zitten één of meer mensen (pelgrims) geknield aan de voet van de zuil. Op een vroeg-christelijke reliekhouder zien we een slang die zich om een zuil heen wendt.

Scènes: roeping, in zijn stinkende boetedoenershabijt in het klooser bij Teleda, genezing van een vrouw die zich in een slang verslikt had, bedreiging door een draak, bezoek in Mandra, dood van moeder.