H. Rupertus van Salzburg (gedachtenis)

Frankrijk - 27 maart ca 718 Salzburg.
De apostel van Beieren en Oostenrijk was benedictijn, onder Childebert III bisschop van Worms en vertrok ca 696 hiervandaan om te missioneren in Zuid-Duitsland. Hertog Theodo van Beieren gaf hem de oude Romeinse stad Juvavum, waar hij de abdij St. Petrus stichtte, het oudste klooster van Oostenrijk en in ca 700 het benedictinessenklooster Nonnberg, waarvan zijn nicht St. Erentrudis de eerste abdis werd. Rupertus wordt vereerd als abt en de eerste bisschop van Salzburg en als stichter van de stad. Ook bevorderde hij de zoutwinning in de omgeving, o.a. in het Zuid-Duitse Reichenhall. Vooral in Beieren en Oostenrijk wordt hij vereerd als volksheilige. Ook zijn gezellen Chunialdus en Gislaris zijn heiligverklaard. Volgens latere legenden was hij stichter van het beroemde genadebeeld van Altotting, maar dit dateert van op zijn vroegst ca 1300. Hij verhief de relieken van St. Maximilianus van Pongau en werd als abt en bisschop opgevolgd door St. Vitalis van Salzburg. Op 24 september 774 werd hij door bisschop St. Virgilius van Salzburg samen met Chunialdus en Gislaris bijgezet in de nieuwgebouwde dom van Salzburg. Zijn translatiefeest wordt "Herbstrupert' genoemd. De Gesta S. Hrodberti dateren uit de 9e eeuw, toen hij als heilige vereerd werd.

Patr. van bisdom, bondsland en stad Salzburg, Karnten; van zoutwinners, van zoutmijnen, van zoutwinning, aangeroepen tegen roos en kinderkrampen.

Attr. als bisschop met zoutkuipje of zoutvat in de hand; terwijl hij Theodo doopt; met model van een kerk; met een beeldje van de Heilige Maagd (hij stelde volgens de legende de pelgrimstocht naar Altotting in Beieren; met arbeider uuit de mijn- en bergbouw.

Icon. als bisschop in kazuifel en pallium en met een boek en een kromstaf in handen. Samen met St. Virgilius als patronen van Salzburg afgebeeld. Scenische voorstellingen zijn zeldzaam; doopt heiden, draagt een Mariabeeld in de processie, stichting van een kerk, bouw van het klooster Sankt-Peter, legendarische doop van hertog Theodo, translatie van relieken van St. Amandus, wijdt St. Vitalis tot bisschop, sterft bij het altaar, begrafenis.