Heilige Martinus de Porres, broeder
(vrije gedachtenis)

Martinus de Porres was geboren op 9 december 1579 in Lima in Peru.  Zijn vader was een Spaanse edelman en zijn moeder een slavin van afrikaanse afkomt.  Volgens de wet in Peru was het niet toegestaan voor kleurlingen of indianen in het religieuze leven in te treden.  De welwillende prior van de Dominicanen van de Rozenkrans in Peru, Juan Lorenzana, liet Martin toe tot de derde orde.  Martin was toen 23 jaar en had reeds 10 jaar als vrijwilliger in dat klooster gewerkt.  Sinds zijn intreden werd hij benoemd tot verpleegkundige.  Dit zou hij blijven doen tot zijn dood.  Zijn taak als verpleegkundige deed hij met veel aandacht, geduld en meelevendheid, zelfs in de meest moeilijke situaties.

Martin maakte geen onderscheid.  Iedereen kon rekenen op de zorg die hij nodig had, ongeacht afkomst of rijkdom.  De manier waarop hij zorg droeg weerspiegelde de liefde die God voor ieder heeft.  Voor de verlaten kinderen en slaven stichte Martin een weeshuis.

Veel broeders, die tijdens een epidemie in Lima ziek werden, werden opgenomen in de ziekenboeg.  De ziekenboek voor de lekenbroeders was strikt gescheiden van die van de professen.  Het was de lekenbroeders niet toegestaan te zorgen van de geprofeste broeders, maar Martin lukte verschillende keren op de afdeling van de geprofeste binnen te komen om voor hen te zorgen.  Als iemand hem daar vond zei hij: ‘Vergeef het mijn dat ik hier ben.  Leer mij wat ik mag doen, want ik wist niet dat het voorschrift van gehoorzaamheid hoger staat dan het gebod van de liefde.'  

In januari van 1639 werd Martin ernstig ziek, hij had koorts en rillingde over zijn hele lichaam.  Gedurende een bijna een jaar droeg hij geduldig het lijden.  Op 3 nov. 1639 overleed hij.  Na zijn dood is zijn lichaam ongeschonden gebleven. 

Op 29 okt. 1837 verklaarde paus Gregorius de XVI hem zalig en paus Johannes XXIII verklaarde hem op 6 mei 1962 heilig