H. Anastasia van Sirmium
(gedachtenis)

ca 304, dochter van St. Fausta. Haar leermeester was St. Chrysogonus, priester in Rome. Ze werd door haar man mishandeld omdat ze christen was. Na zijn dood werkte ze voor vervolgde christenen tijdens Diocletianus en stierf zelf de marteldood. Volgens de legende werd ze uitgekleed, met vuur bewerkt en met zwepen geslagen. Hierna werden haar botten gekraakt maar ze kwam door een wonder genezen gezond van de pijnbank af. Ook de verwondingen door ijzeren haken genazen meteen. Vervolgens werden haar borsten afgesneden, haar tong uitgerukt, haar tanden gebroken en werd ze uiteindelijk onthoofd. Een deel van de relieken bevinden zich in de basiliek van het bisdom Augsburg.

Patr. van wevers, aangeroepen tegen borstpijn, hoofdpijn, van perscensuur, voor oprechtheid en tegen liegen.

Attr. sluier, kroon, kruis, palmtak, schaar, zalfpot, met afgesneden borsten, brandstapel.

Icon. afgebeeld als vroegchristelijke martelares met sluier, in haar bedekte handen houdt ze een kroon.