H. Prisca van Rome
(gedachtenis)

+ 3e eeuw Rome. Volgens een legendarische vita uit de 8e eeuw of later als jonge vrouw gemarteld door het zwaard onder Claudius en al heel vroeg zeer populair. Ze zou onthoofd en begraven zijn aan de Via Ostiensis en haar relieken zouden later zijn overgedragen naar de Monte Aventino, waar ze een basiliek heeft. Historisch staat vast dat er onder Claudius (41-54) nog geen vervolgingen waren; die begonnen onder Nero (54-68). Ze wordt tegenwoordig ten onrechte vereenzelvigd met de Priscilla die vermeld wordt in Hand. 18:2, maar dan kan ze nooit in de 3e eeuw hebben geleefd. Het meest waarschijnlijk is dat de legendevorming verscheidene vrouwen met dezelfde naam met elkaar verwisseld heeft. Een zekere vrouw met deze naam heeft de titelkerk Santa Prisco op de Aventino gesticht. Ze wordt op de synode van Rome (595) heilig genoemd. Bovendien is er een martelares Prisca of Priscilla die werd begraven in de catacomben van Priscilla. Attr. met palmtak en zwaard; bijl; roede; een of twee leeuwen aan haar zijde; met een adelaar, die na haar onthoofding haar lichaam bewaakt. Icon. als maagd met kroon en als martelares met palmtak en met aan haar zijde een leeuw. Scenes: doop door St.Petrus, martelaarschap: voor de leeuwen gegooid die haar echter niets doen.