H. Thecla van Iconium (gedachtenis)

Feest van 23 September

Iconium - 1e eeuw Iconium. Ook Oosters-orthodox.
Ze werd als maagd door St. Paulus in Iconium bekeerd en volgde hem in mannenkleren. Ze werd als een van de eerste christenen overgeleverd aan de barbaarsheid van de heidense macht en onderging 3 van de meest gruwelijke martelingen vanwege haar geloof; zo werd ze in een greppel gegooid die met adders gevuld was, maar een vuurbol doodde de dieren. De brandstapel had dankzij regen en hagel geen vat op haar. De wilde dieren lieten Thecla met rust. Volgens het RK martyrologium stierf ze de marteldood in Iconium en werd ze in Seleucie (bij Tarsus) begraven. Hier was in de 4e eeuw ook het centrum van haar verering. Aan het eind van de 4e eeuw leefde hier een traditie die zegt dat ze even buiten de stad als kluizenares een berg bewoonde. Hier verkondigde zij het evangelie en vonden mensen genezing. Dit kwam haar duur te staan vanwege de jaloezie van de artsen. Zij probeerden haar uit de weg te ruimen. Maar de berg opende zich en nam haar op. Thecla wordt in de Griekse kerk vereerd als eerste martelares. Er waren aan haar gewijde kerken in Bethfage bij Jeruzalem, in Libie en op Cyprus. Haar hoofd is in Milaan, een arm in Barcelona, andere lichaamsdelen bevinden zich in Chartres, Bologna en Keulen. In 1319 werden relieken overgebracht vanuit Armenie naar Tarragona. Werd in 1568 officieel in het brevier opgenomen.

Patr. van Donatyre, Este, de dom van Milaan, Tarragona, Welden, van stervenden, in Spanje van typistes, aangeroepen tegen oogziekten, pest en vuur, patrones van St. Theclabroederschappen.

Attr. als halfnaakte jonge vrouw, soms aan een paal gebonden, soms een stier of wild dier aan haar voeten, met vurige bol in de hand; met een slang in de hand of slangen die om haar heen kronkelen; als maagd met een kruisbeeld, palmta; op de brandstapel; soms samen met St. Paulus.

Icon. in het oosten op twee manieren afgebeeld; halfnaakt vastgebonden aan een paal, omringd door een leeuw, een beer, een stier en een slang of als orante tussen de wilden dieren. In het westen de attributen: zuil, leeuw, vlammen, beer, palmtak en boek. De duif en de 2 haar huldigende maagden tussen wie ze staat, verwijzen waarschijnlijk naar de door haar opgerichte maagdengemeenschap. Samen met St. Martinus, die zij bijzonder vereerde, en met de profeet Daniel. Scenes: St. Paulus gaat naar Iconium, ze luistert naar zijn preek, haar moeder en haar verloofde beklagen zich voor de rechtbank, bezoek aan St. Paulus in de gevangenis, tot vuurdood veroordeeld, op de brandstapel, nadat ze op wonderbare wijze uit het vuur gered is, wordt ze vervolgens voor de wilde dieren gegooid, tussen twee stieren gespannen, terug naar Iconium waar ze haar moeder en verloofde bekeert, sticht in Seleucia een gemeenschap met maagden en sterft zaliger dood omgeven door Christus en engelen, translatie van de armrelieken.