Ivo Helory van Kermartin genoemd, 17 oktober 1253 Minihy-Treguier (Cotes-du-Nord) - 19 mei 1303 Louannec. (Bretagne).
Studeerde zo fanatiek rechten in Orleans en Parijs dat hij nooit sliep. Gaf zijn baan als rechter op en werd na zijn priesterwijding in 1284 door de bisschop van Rennesaangesteld  als kerkelijk rechter, in welke funktie hij vervolgens werkzaam was voor de bisschop van Treguier. Kenmerkte zich door zijn gevoel voor rechtvaardigheid ook jegens de armen. Was ook pastoor van Tredrez en Louannec. Hij voedde de behoeftigen en stichtte een ziekenhuis. Het graf van de advokaat van de armen werd een beroemd bedevaartsoord. Het hoogtepunt van zijn verering, Pardon des Pauvres, valt op zijn feestdag. Heiligverklaard in 1347.

Patr. van Bretagne, Rennes, Treguier, universiteit van Nantes, van advokaten, armen, deurwaarders, draaiers, houtbewerkers, juristen, ministeriele ambten, notarissen, pastoors, procureurs, rechters, rechtsdienaren, vrederechters, wezen; patroon van juridische faculteiten, aangeroepen voor goede verloop van proces.

Attr. in toga met baret (advokaat); rekesten aannemend (in de vorm van papierrollen); wetboek of percament in de hand; boek, schrijfpen, inkt, liturgische voorwerpen; palmtak; kelk; soms met vrouw en kind (armen die hij verdedigde); met armen die hij raad geeft; op een leerstoel; met koord (gesel) in de hand; soms in bisschopskleding; tussen een rijke en een arme (wijst de beurs die de rijkaard aanbiedt af en aanvaardt het smeekschrift van de arme).

Icon. vanaf de 14e eeuw bekend als rechter, steeds in contemporaine kleding, vaak met toga en baret. Minder vaak zien we hem als diaken of geestelijke. Met de allegorische figuur van Justitia aan zijn voeten is hij verbeeld in de sculptuur op de Karelsbrug te Praag. Vanaf 15e eeuw bemiddelaar tussen rijk en arm. Behoeftigen geeft hij raad of zij reiken hem een verzoekschrift aan.