ca 280 Naisus (Servie) - 22 mei 337 Nicomedie samen met St. Helena.
Zoon van Constantius I Chlorus en St. Helena. Groeide op in Trier waar zijn vader als onderkeizer resideerde. Bij diens dood werd hij in 306 door het leger in York tot onderkeizer uitgeroepen en bleef in Trier zijn residentie houden. Op 28 oktober 312 versloeg hij zijn rivaal Maxentius bij de Pons Milvius te Rome. Voor de slag zag Constantinus in een visioen een kruis met de woorden: In hoc signo vinces (in dit teken zult gij overwinnen). Hij was de eerste christelijke keizer. In 313 kwam er officieel een einde aan de vervolgingen met het door Constantinus getekende edict van Milaan, dat de christenen vrijheid van godsdienst schonk. De aanwas van heilige martelaren stokte en die van de woestijnvaders groeide. Constantinus had de leiding over het concilie van Nicea in 325. Zijn dochter Constantia van Rome is heiligverklaard. In de Griekse kerk wordt hij als heilige en dertiende apostel vereerd. Door het werk van Constantinus en zijn moeder Helena werd Jeruzalem een heilige stad met tempels op de belangrijke plaatsen in Jezus' leven en werden pelgrimstochten naar Jeruzalem de belangrijkste uiting van christelijke devotie. Ook Trier bleef een belangrijk centrum van het christendom.

Attr. met een kerk in de hand; met zijn moeder Helena; met spade of schop; kruis met de woorden In Hoc Signo Vinces.

Icon. afwisselend staand of zittend te paard afgebeeld, dit laatste veel in Romaanse kerken. Onder een been van het paard vaak een klein figuurtje met conische muts, de overwonnen afgoderij symboliserend. Naast hem soms een vrouwenfiguur (symbool voor de christelijke kerk).
Scenes: droom voor overwinning op Maxentius, overwinning op Milvische brug; samen met de legende van het ware kruis op fresco afgebeeld, doop en zijn genezing van lepra, schenkt Rome aan paus, samen met zijn moeder.