H. Odilia van Odiliënberg (gedachtenis)
Feest van 13 December
H. Odilia van Odiliënberg
(gedachtenis)
H. Odilia van Odiliënberg, ca 660 Obernai - 720 Odilienberg (Mont St. Odile)
Dochter van hertog Atticho. Haar vader verstootte haar omdat ze blind was. Haar moeder zond haar naar het klooster Baume-les-Dames bij Besancon. Toen ze hier door St. Erhard van Regensburg gedoopt werd, kreeg ze haar gezichtsvermogen terug. In ca 690 stichtte ze met haar vader in diens slot op de Hohenburg het later naar haar genoemde benedictinessenklooster Odielienberg en werd hier eerste abdis. Ook haar zuster St. Roswinda trad hier in. In ca 707 stichtte ze nog aan de voet van de berg het vrouwenklooster Niedermünster. Het werd hier gebouwd om pelgrims de moeizame tocht naar boven te besparen. Door haar ongelooflijk levensverhaal en dankzij de genezing van pestlijders, soms alleen door handoplegging, verspreidde haar verering en volksdevotie zich over de Elzas en later daarbuiten werd haar graf op de Mont St. Odile een bedevaartsoord.
Patr. van de Elzas (sinds 1946) van Mont St. Odile, Odiliapeel en van blinden; aanroepen tegen hoofdpijn, oog- en oorziekten (het water van de bij de berg gelegen bron heeft volgens de traditie een geneeskrachtige werking)
Attr. met een wit habijt, abdissenstaf en boek met daarop twee ogen; palmtak; kelk; kroon; biddend voor een altaar voor de ziel van haar vader; hij wordt buiten de vlammen geleid door een engel; een hemelse straal laat aan de heilige weten dat haar gebeden verhoord zijn; door haar gebed haar vader uit het vagevuur bevrijdend; met haan (zelden).
Icon: hoofdzakelijk afgebeeld in ordedracht van de cisterciënzerinnen. Daarnaast ook in habijt van de benedictinessen of augustinessen met een boek en een abdissenstaf. Slechts zelden in rijke of wereldlijke kleding. Haar blindheid leverde haar haar voornaamste attribuut op: ogen. Deze houdt ze in haar hand, liggen op een boek of zweven boven een kelk. Scènes: doop en genezing van blindheid, op haar voorspraak wordt haar vader uit het vagevuur verlost, ze verlengt op miraculeuze wijze voor een molenaar een boomstam die de timmerman te kort had afgezaagd, engel brengt haar de laatste communie.
