1150 Brustum (bij Luik) - 24 juli 1224 Sint-Truiden.
Christina van St. Truiden is de meest originele Vlaamse heilige. Ze stierf de eerste keer als herderin en maagd toen ze 32 jaar oud was. Ze verrees tijdens haar begrafenis, verloor haar ketens, vluchtte naar St. Truiden, voedde zich van haar eigen borsten, liep over water, sprong in gloeiende ovens, vermomde zich als vogel en leefde 9 jaar, mystiek begenadigd, bij St. Yvetta van Huy. Ze stierf nog eens in 1224, waarna ze opnieuw verrees en na enkele uren voor de 3e keer overleed. Dit alles is echter onvoldoende om haar heilig te verklaren. Thomas van Cantimpre beschreef haar leven in zijn Vita Christinae Mirabilis, zich baserend op ooggetuigen. Deze levensbeschrijving werd later (14e en 15e eeuw) bewerkt door een zekere broeder Geraert in diens Leve van Sinte Kerstinen. Haar relieken zijn in de premonstratenzerkerk in St. Truiden.

Patr. van zondaars; tegen infectieziekten, veepest; voor een kalme dood; in wanhopige situaties.