H. Fridolinus van Sackingen
(gedachtenis)

Ierland (?) - 7e eeuw Sackingen.
Benedictijnermonnik, volgens de schrijver van zijn Vita (10e eeuw) een Ier, maar waarschijnlijk van Frankische afkomst. Hij verhief in Poitiers de relieken van Hiliarius en bevorderde zijn verering door overal aan hem toegewijde kerkjes te stichten. Kreeg in een visioen van hem de opdracht om samen met zijn volgelinge St. Oranna naar het Rijnland te gaan. Hij werd monnik in Luxueil en stichtte later een klooster op het Rijneiland Sackingen, ten oosten van Basel waar hij abt werd. Hem wordt de stichting van het klooster toegeschreven. Hij wordt vereerd als de apostel van de Boven-Rijn.

Patr. van kanton Glarus, van Sackingen; van kleermakers; aangeroepen tegen armpijn, beenpijn en kinderziekten, veepest; tegen brandgevaar en wateroverlast.

Attr. als benedictijn en abt; met skelet (legende: hij wekte de gestorven boer Ursus tot leven. Deze moest voor het gerecht verklaren dat hij wel degelijk land geschonken had aan Fridolinus. Dat werd namelijk door zijn broer betwist. Die had gedacht een mooi slaatje te kunnen slaan uit Ursus' dood); dode tot leven wekkend.

Icon. Meestal als abt samen met de boer Ursus en de schenkingsoorkonde. Ook als monnik met pelgrimsstaf en - tas. Scenes: gastmaal bij koning Chlodwig, slapend op eiland, sleept mbv stieren bomen naar rivierafbuiging, vaart op vlot, wekt Ursus tot leven en laat hem als getuige voorkomen in rechtszaak. Ursus wordt vaak als niet groter dan kind afgebeeld.