ca 490 Bayeux - 1 mei 558 Nanteuil (Normandie).
Marculphus kreeg van koning Childebert I een stuk land ten oosten van het Normandische Valognes, voorheen Nanteville, nu bekend als St. Marcouf. Hij was stichter en eerste abt van het latere benedictijnerklooster van Nanteuil, door hem opgezet voor kluizenaars naar Egyptisch model. Zijn leefregel, waarin de invloed van de St. Augustinus leefregel een rol speelde, werd ook gevolgd in St. Maurice. Zijn werkterrein lag in Noord-Normandie. Jaarlijks trok hij zich terug op de nabijgelegen Iles St. Marcouf als kluizenaar. Hier werd hij aanvankelijk begraven en het bleef tot op de dag van vandaag een bedevaartsoord. In 898 werden zijn relieken overgebracht naar Corbeny, noordwestelijk van Reims. Na hun kroning zochten Franse koningen hier zijn schrijn om zich tegen koningszeer (scrofulose) te beschermen.

Patr. van Iles St. Marcouf, Reims; van apothekers en lakenhandelaren; aangeroepen tegen eczeem kliergezwellen, klierziekten; scrofulose.

Attr. met staf, als benedictijnermonnik; hij raakt een lijder aan koningszeer aan bij de keel; kleine knielende koningsfiguur; drijft op de knieen liggend een duivel uit.

Icon. meestal als benedictijnerabt met mijter afgebeeld en af en toe als kluizenaar samen met zijn gezellen. Scenes: aanwezig bij genezing van lijders aan koningszeer door de Franse koning, geneest koning door handoplegging of laat hem een reliek kussen, verzoeking door de duivel in de gedaante van een vrouw.