H. Paula van Rome
(gedachtenis)

5 mei 347 Rome - 26 januari 404 Bethlehem. Vrouw van adel die huwde met de patriciër Toxotius en vijf kinderen kreeg. Toen ze op 32 of 33 jarige leeftijd weduwe werd, koos ze voor de kring van de weduwe St. Marcella van Rome en voor het kloosterleven. Ze verliet in 385 Italië om zich via een bezoek aan de Nitrische woestijnvaders naar Palestina te begeven en stichtte in 386 in Bethlehem een verblijf voor pelgrims, een mannenklooster voor St. Hieronymus van Bethlehem, van wie zij evenals St. Marcella een leerlinge was, en drie vrouwenkloosters. Zij stond 20 jaar aan het hoofd van deze kloosters en het pelgrimhuis. Haar leven werd beschreven door Hieronymus in de tekst die algemeen bekendstaat als het Epitaphium sanctae Paulae. Zij werd als abdis opgevolgd door Julia Eustochium. Ze wordt vereerd als gehuwde heilige.

Patr. van de weduwen.
Attr. met haar kinderen die de armen naar haar uitstrekken; afscheid nemend van haar kinderen; met (pelgrim)staf in de hand; geknield voor de kribbe van Bethlehem; zich terugtrekkend in de grot in de nabijheid van de grot waarin Jezus geboren werd; boek (bestudering van de Heilige Schrift); met gesel; met wijwaterskwast; wijwatersvat; met schrijfveer in een boek schrijvend.
Icon: als matrone in weduwegewaad met spreukband, als non met staf of als pelgrim. Tijdens de barok verschijnt ze in gravurereeksen over pelgrims. Soms samen met haar dochter St. Julia Eucstochium of met St. Hieronymus. Scènes komen alleen voor in samenhang met deze heilige; inscheping van moeder en haar dochter in Ostia, krijgt bijbelonderwijs van Hieronymus, begrafenis in aanwezigheid van Hieronymus en Jesaja. Tussen hen in staat de Madonna.