H. Geraldus van Aurillac
(gedachtenis)

855 Aurillac - 13 oktober 909 Saint Cirgues.
Graaf van Aurillac die over een enorm vermogen beschikte. Een negende deel ervan kwam ten goede aan de kerk. Voor een feodale leenheer die geen geestelijke was en zelfs geen kluizenaar of monnik leidde hij een verbazend deugdzaam leven. Hij joeg op zwarte beesten die de oogst vernietigden omdat hij meende dat de duivel erin huisde. Men zegt dat hij eens overladen met puistjes van een druifjacht terugkeerde. Toen hij ervan genezen bleek te zijn, zag men in hem een heilige. Zijn familie bestemde hem voor het geestelijk leven. Moest hij oorlog voeren, dan droeg hij zijn soldaten op om de wapens achterstevoren vast te houden. Hij verbood plunderingen en stelde voor zijn ridders het bijwonen van het koorgebed verplicht. Na de lezingen discussieerde hij met hen over de inhoud. Stichtte en financierde de benedictijnenabdij Aurillac in Midden Frankrijk op zijn landgoed en zorgde daar goed voor. De legende wordt verteld dat zieken in de streek die hij bezocht, het water stalen waarmee hij zich had gewassen en  dat gebruikten om zich te genezen. Toen het bij een kind op zijn verlamde benen werd gesprenkeld, kon het weer lopen. Zijn vita is van St. Odo van Cluny en zijn relieken rusten in het klooster van Aurillac. In 962 bouwde men een kerk boven zijn graf.

Patr. van Haute-Auvergne.

Attr. met model van een kerk.