ca 840 East Anglia - 870 Hoxne (Suffolk) of Hellesdon (Norfolk).
Werd in 855 koning van de Angelsaksen, verloor in 870 de slag bij Thetford tegen de vikingen, maar verzaakte niet zijn geloof. Hij werd aan een boom gebonden, met pijlen doorboord en onthoofd op bevel van aanvoerder Ingvar. Ook bisschop St. Humbertus die hem tot koning had gekroond, stierf bij deze veldslag. De abdij en de stad Bury Saint Edmunds zijn naar hem genoemd. Hij is als martelaar steeds zeer vereerd geweest in Engeland. Zijn relieken zijn vanaf 1095 in de abdijkerk van Bury Saint Edmunds en deels ook, sinds 1216, in de St-Sernin te Toulouse. De Londense St. Edmund-the-King, een schepping van Christopher Wren, herinnert aan hem. Ook zijn broer Edwoldus wordt als heilige vereerd.

Patr. van Bury Saint Edmund; van het Brits koningshuis; aangeroepen tegen de pest.
Attr. als koning; pijl; pijlkoker met pijlen; wolf of beer (die het afgehakte hoofd vond en bewaakte); ring; kroon; zwaard..
Icon. als jonge koning (kathedraal Amiens); soms met baard, vlag, scepter en pijl. Ook wel in harnas met zwaard en kroon aan zijn voeten. Komt samen met St. Eduardus III. Confessor voor de Wiltontrptiek. Meest afgebeelde scènes zijn: martelaarschap, beschieting met pijlen terwijl hij vastgebonden is aan een boom, onthoofding, ontdekking van dode lichaam.