ca 750 - 28 mei 812 Gellone. Ook Wilhelmus van Orange genoemd.
Graaf van Toulouse vanaf 788 en hertog van Aquitanië vanaf 793 die als christenridder van Karel de Grote de strijd aanbond met de Saracenen in Zuid-Frankrijk. Had deel aan de verovering van Barcelona (801) en Nîmes (804) maar in 804 verliet hij het hof en stichtte het klooster Gellone in het bisdom Lodève (bij Montpellier), nu naar hem St-Guilhem-du-Desert geheten. In 806 trad hij in als benedictijn en kloosterling en werkte er als kok en bakker. Heiligverklaard in 1066. Zijn strijd tegen de Saracenen is vereeuwigd in het Oud-Franse chanson de Guillaume en versroman Wilhelm van Wolfram van Eschenbach. Hij dankt zijn naam Oranje aan het lied van Garin de Monglane (over de fiere bras van Guillaume d'Orange) (fiere bras of fierebrace = sterke arm, waarmee hij Moren in de pan hakte). Al in de 13 e eeuw verwarde men hem met Wilhemus van Malavalle.

Patr. van wapensmeden.

Attr. in ordekleed met een helm; als kluizenaar met een hertogshoed aan de voeten, de duivel vertrappend.