H. Aelred van Rielvaux (1110-1167)

cisterciënzer monnik

Spiegel van Liefde III, 3,4,6

"De Heer van de sabbat"

     Als de mens zich van het uiterlijk lawaai heeft afgekeerd, en ingekeerd is in het geheim van zijn hart, als hij de deur gesloten heeft voor de lawaaierige menigte vergankelijkheden, als hij zijn schatten bekeken heeft, wanneer er geen onrust, wanorde meer in hem is, als niets meer aan hem trekt en kwelt, maar als alles zachtheid, harmonie, vrede, rust in hem is, en als de kleine wereld van zijn gedachten, woorden en handelingen naar de ziel glimlacht, zoals een vader in een verenigde en rustige familie, dan wordt plotseling een wonderbaarlijke zekerheid in zijn hart geboren. Vanuit deze zekerheid komt een buitengewone vreugde, en uit die vreugde springt een lied van blijdschap op dat uitbarst in een lofzang voor God, dit wordt steeds vuriger als men zich er steeds meer bewust is, dat al het goede dat men in zichzelf ziet een zuivere gave van God is.       Zes andere dagen moeten voorafgaan aan de vreugde van de viering van de sabbat, dat wil zeggen aan de volledige beëindiging van de werken. We moeten eerst moeite doen door goede werken uit te voeren, om vervolgens uit te rusten in de vrede van ons geweten. Uit deze goede werken wordt de zuiverheid van geweten geboren, die leidt naar de juiste liefde voor zichzelf, die ons zal toestaan om onze naaste als onszelf lief te hebben (Mt 22,39).